Het resultaat is een fantastisch en bijwijlen grotesk fresco van herinneringen en dromen dat aanvankelijk bevreemdend en verwarrend kan overkomen. De herinneringen op zich zijn vrij neutraal; het is vooral de sfeer van nostalgie die bekoort. Humor, satire, poëzie, melancholie, soap en een tikkeltje vulgariteit wisselen af in een magistrale mix van barokke beelden. Een onvergetelijke en allicht beklijvende kennismaking met het Felliniaans universum.
'Amarcord' is Federico Fellini's geile, vaak grappige visie op een jeugd die wellicht wat weg heeft van zijn eigen volwassen worden. Tienerhormonen gieren door jongenslijven. Familie, kerk en vriendschap zijn de proefterreinen voor liefde en trouw. Het fascisme nadert met rasse schreden. Seks loert om elke hoek. En het leven dat ze zien in de plaatselijke bioscoop is een toetssteen voor het leven dat ze leiden.
Een filmpareltje, dat in 1974 de Oscar voor Beste Buitenlandse Film won.
