Tieners trekken er samen door het Arctische landschap, vergezeld door een roedel sledehonden die ze verzorgen, trainen en vertrouwen. Wat begint als een pedagogisch experiment groeit uit tot een portret van jongeren die leren floreren in een omgeving waar stilte, sneeuw en onderlinge zorg bepalend zijn.
'Folktales' is een film die de natuur niet toont als decor, maar als pedagogische en emotionele partner. De natuur wordt een plek waar kwetsbaarheid kan worden geoefend en relaties kunnen wortelen. De camera volgt de jongeren in momenten van stil geluk, frustratie, onverwachte moed en speelse verbondenheid met de dieren die hen begeleiden.
De film onderzoekt hoe we leren mens te worden in een tijd waarin vaste grond soms lijkt te verdwijnen. Het resultaat is een tedere, lyrische en uiterst menselijke kijk op opgroeien en op het zoeken naar richting in een wereld vol verandering.
Na de vertoning gaat festivalprogrammator Jan De Deken in gesprek met Katrien Kintaert van Patrache vzw. Katrien doet in Gent wat de Noren in 'Folktales' doen. Honden en andere dieren worden er partners in zorgtrajecten voor zeer kwetsbare jongeren. Katrien komt de filosofie van Patrache uit de doeken doen, een filosofie gebaseerd op wederzijds vertrouwen, verbondenheid en respect tussen mens en dier.
