En hier begint het verhaal van deze film, verteld door filmmaker/fotograaf/Maisel-leerling Stephen Wilkes. Maisel heeft in al die jaren het gebouw gevuld met spullen van de meest uiteenlopende aard; zo is er een kamer volgepropt met tafelpoten, hangen de gangen vol met allerlei gadgets en stukken gereedschap, terwijl de kelder volstaat met dozen met foto's.
Voor Maisel vormt al deze rommel een eindeloze bron van inspiratie. Veelvuldig spreekt hij van het verschil tussen kijken en zien; wie goed kijkt, ziet hoe licht en kleur geen vaststaande eigenschappen zijn.
Terwijl de verhuizing gaande is, laat Wilkes zien wat Maisel bedoelt en brengt zo een ode aan het leven en werk van deze fascinerende kunstenaar.
Deze film speelt momenteel niet.
