Wat begint als een pastorale film over het boerenleven, krijgt al snel een fikse scheut magisch-realisme. Het bezoek van Tancredi, de hippe neef van de markiezin, zorgt halverwege voor een onverwachte wending. Voor zowel Lazzaro als de dorpelingen.
Over die wending zeggen we liefst zo weinig mogelijk. Het scenario zit zo ingenieus in elkaar, dat het geen wonder is dat regisseur Alice Rohrwacher er een prijs voor won in Cannes. Laat de film vooral tot de verbeelding spreken en geef zelf invulling aan thema’s als klasse versus kapitaal, platteland versus de stad.
‘Lazzaro felice’ is een van de meest inspirerende films van het afgelopen decennium. En het ziet er ook nog eens prachtig uit. Om écht gelukkig van te worden. Maar laat je niet misleiden door nostalgie.
“Wat Lazarro felice en de tentoonstelling Buitenmensen met elkaar gemeen hebben zijn de tegenstrijdigheden tussen het traditionele plattelandsbestaan en de moderne, verstedelijkte wereld. Tegenstrijdigheden van het verleden met het heden…” - Jelle Vermeersch
