We denken niet vaak aan Leningrad als het podium voor een verwoed rebellerende rock ’n roll-scene, compleet met sexy muzikanten en fanatieke fans, maar Serebrennikov brengt voor altijd verandering in onze cognitieve categorisatie van bruisende muzieksteden. Het duurt niet lang voor je melancholisch begint te verlangen naar een Rusland dat niet meer is, en waarvan je zelfs het bestaan niet afwist voor deze film.
Mike (Roman Bilyk), fijnproever van westerse rock, zelf leadzanger in een uiterst populaire band en gebaseerd op een echte Russische muzikant, woont samen met zijn vriendin Natasha (Irina Starshenbaum) en hun baby in een armetierig appartementje. Als grote vis in een kleine vijver is hij een lokale beroemdheid, tot nieuwkomer – en historische Russische rocklegende – Viktor Tsoj (Teo Yoo) de bestaande dynamieken begint te verstoren.
Mike is als een god voor Viktor, maar zelf bezit hij ook heel wat muzikaal talent. Ook Natasha lijkt onder de indruk van de innemende singer-songwriter. Al snel bevinden de drie zich – niet onverwachts in dit wereldje – in een ingewikkelde driehoeksverhouding. Bovendien vormt hun muzieksmaak een bedreiging voor hun veiligheid, want enkel verraders en dubbelagenten kunnen immers de muziek van de vijand appreciëren.
Als je zo hard op Putins zenuwen werkt dat hij je onder huisarrest plaatst, kunnen je films bij ons enkel maar in de smaak vallen, denken we dan.
